داستان های واقعی Fundamentals Explained
داستان های واقعی Fundamentals Explained
Blog Article
او اکنون در دهه ۸۰ خود، بقیه عمر خود را به نگهداری مسافرخانه به جای فرار از آن متعهد کرده است (کاری که احتمالاً اکثر ما نیم قرن پیش انجام می‌دادیم).
قوانینِ خوب رو دوست دارم… برای خودتون؛ دلتون؛ حالتون و خانوادتون قانون هاي قشنگ بذارید؛ بعداً حسرت قانون هاي گذاشته نشده رو نداشته باشید!
بردگان دیگر، از ترس اینکه آقای وودراف (که زنده مانده بود) آن‌ها را به‌عنوان شریک جرم بپندارد، کلویی را از درخت آویزان کردند.
راستان نامه
خانه‌ای در آمیتیویل نیویورک، تا به امروز (هرچند با آدرسی متفاوت) پابرجاست؛ به‌عنوان یک یادآوری قوی از شبی که رونالد دی فیو جونیور جوان، تمام خانواده‌اش را هنگام خواب به قتل رساند.
سال ۱۸۹۲ بود و کیت مورگان یک زن ۲۴ ساله بالغ و توانا بود. به گفته هتل بدنام کالیفرنیا، دل کورونادو، او در روز شکرگزاری به این استراحتگاه رفت. برخی می‌گویند که او هرگز از آنجا خارج نشد.
بچه‌ها از اینکه مجبور بودند، سیب‌زمینی‌هاي بد بو و سنگین را همه ی ی ی ی جا با خود حمل کنند شکایت داشتند.
دکتر چند لحظه فکر کرد و گفت: خب… بذار یه داستان برات تعریف کنم.
رامین پاسخ داد: «مدتی هست که خودم هم به این نتیجه رسیده‌ام که باید در همان زمان به هر قیمتی شده نمی‌گذاشتم این ازدواج صورت گیرد و الان هم خودم پشیمانم و هم برای نازنین ناراحتم اما به هر صورت الان به دنبال کمک هستیم تا بتوانیم از هم جدا شویم.»
بعد از این ماجرا پدرم؛ من و خواهرم را از اراک به تهران نزد خانواده‌اش برد ولی چون آنجا هم کاری برای پدرم نبود به پیشنهاد مادربزرگم به ساوه و خانه دایی پدرم رفتیم و در یک اتاق کوچک ساکن شدیم اما خواهرم تهران ماند تا پیش‌دانشگاهی‌اش را تمام کند. من با پدر همراه شدم و یک سال از درس عقب ماندم.
پسری به نام اشکان برای مشاوره ازدواج به کلینیک مشاوره مراجعه کرد و خانم منشی گفت که پسر جوان با خواهر بزرگ‌ترش برای مشاوره آمده است.
آن اتاق خاص، (به دلایلی که هنوز به شدت مورد بحث طرفداران کوبریک هستند) به اتاق ۲۳۷ تغییر یافت و گفته می‌شود که توسط خانه‌دار تسخیر شده است. نه دوقلوهای همسان و نه پیرزنی در حال تحلیل رفتن، توسط مهمانان گزارش نشده‌اند، اما آنچه مشاهده شده تحملش چندان آسان نیست.
سپس او را قطع کردند و جسدش را به رودخانه انداختند. برخی بر این باورند که روح او همچنان زنده بوده و این زمین‌ها را تحت نظر دارد.
این اثر یک کتاب کارآگاهی، دقیق و استادانه است که دیوید گرن، روزنامه‌نگار آمریکایی و نویسنده‌ی مجله‌ی نیویورکر، در آن وقایع تاریخی به قتل رساندن دست‌جمعی سرخ‌پوستان آمریکایی را به شکلی شگفت‌آور مستند کرده است.
در این صورت بسادگی نمیتوان توضیحی ارائه داد. مگر اینکه بگوییم